مطالب حقوقی

دانستنی های حقوق بین الملل

حقوق دیپلماتیک : قواعدی است که نظام روابط بین سیاست خارجی ما بین دولت ها به آن استوار است

شرایط برقراری روابط دیپلماتیک : طرفین روابط دیپلماتیک دولت ها هستند و توسط دولت های دیگر به رسمیت شناخته میشوند و طرفین رضایت دارند وهمچنین 4 نوع ماموریت دیپلماتیک وجود دارد در ذیل به ان اشاره میکنیم.

ماموریت دیپلماتیک دائمی : مامورین دیپلماتیک در کشور پذیرنده سکنه میگزینند و در سفارت خانه وظایف خود را انجام میدهند ماموریت این گروه عموما 4 سال میباشد و عالی ترین مقام دیپلماتیک سفیر میباشد. ماموریت دیپلماتیک موقت یا ویژه : ماموریتی میباشد که به صورت موقت و در زمان خاصی داده میشود.

ماموریت دیپلماتیک فوق العاده

ماموریت دیپلماتیک دیپلماسی

شیوه انتخاب سفیر

شیوه انتخاب سفیر : 1- سفیر از طرف وزیر امور خارجه انتخاب میشود. 2- وزیر امور خارجه شخص انتخاب شده را به رئیس مقام اجرایی پیشنهاد میدهد. 3- درخواست پذیرش از کشور مد نظر . 4- صدور پذیرش از طرف کشور پذیرنده. 5- تهیه استقرار نامه از طرف وزارت امور خارجه که به امضا رئیس جمهور رسیده باشد. 6- تسلیم رو نوشت استقرار نامه به وزیر امور خارجه کشور پذیرنده. 7- تقدیم استقرار نامه به رئیس کشور محل ماموریت

سفیر ممکن است نوع کارش با سفیر دیگر متفاوت باشد. ماموریت مضاف به دلیل صرفه جویی در مخارج کشور فرستنده پس از اعلام رسمی به کشور پذیرنده سفیری را برای نمایندگی خود نزد کشوری میفرستد مگر کشورهای که مخالف این امر باشند

داوری و صلح و سازش

امروزه داوری در فرهنگ ما نقش اساسی در حل اختلافات حقوقی پیدا کرده است. داوری در قانون ایین دادرسی مدنی اینچنین بازگو کرده است که طرفین کلیه قراردادها میتوانند از مراجع قضایی صرف نظر کرده و با انتخاب داور در قرارداد ها و در صورت مشکل مراجعه به حکمیت در دعوی را به شخص مورد انتخاب خود سپرده , و تسلیم حکم اشخاص شوند. این شخص از نظر اطلاعات و معلومات فنی و یا از نظر شهرت به صحت عمل و امانت در بین انها ایمان بیشتری دارند همچنین از کینه ورزی کاسته و دو طرف رضایت کاملی دارند.

داور را طرفین و یا دادگاه انتخاب میکند. انتخاب داور توسط دادگاه زمانی صورت میگیرد که طرفین در ارجاع امر به داوری توافق کرده باشند ولی اگر طرفین به توافق نرسیدند دادگاه اقدام به تعیین داور میکنند

تعریف حقوق بانکی

مجموعه قوانین و مقرراتی که در رفاه معین بر یک جامعه و روابط مردم با بانک ها و بانک ها با هم و روابطه بانک را با دولت تنظیم میکند حقوق بانکی گفته میشود. منابع حقوق بانکی شامل : 1- قانون 2- عرف 3- رویه قضایی 4- دکترین میباشد. عرف بانکداری : رویه است که در بانک ها متداول است در جایی که قانون ساکت است عرف اجرا میشود ولی در خیلی از موارد عرف ها نا درست و یا حتی مخالف با قانون است. عرف زمانی ایجاد میکند که قانون نباشد.

جایی که قانونی وجود دارد عرف مد نظر قرار نمیگیرد و رجوع به قانون میشود